ICU)Intensive Care Unit)

بخشی از بیمارستان است که مخصوص بیمارانی است که حیات آن ها در خطر است و نیاز به مراقبت های بیشتر و ویژه دارند و حمایت بوسیله تجهیزات و داروهای اختصاصی دارند تا کارکردهای طبیعی بدن در آنان حفظ شود.

آی سی یو ها از لحاظ نسبت بالای کارکنان به بیماران نیز با سایر بخش های عادی بیمارستان متفاوت هستند و به منابع و تجهیزات پزشکی پیشرفته دسترسی دارند که به طور در بخش های معمول در دسترس نیست.

از جمله بیماری های رایجی که ممکن است در آی سی یو درمان شوند، شامل «نشانگان زجر تنفسی حاد» (ARDS)، تروما، نارسایی های چندعضوی و سپسیس یا عفونت منتشر است. بیماران ممکن است به طور مستقیم از بخش اورژانس به آی سی یو منتقل شوند یا اینکه پس از وخیم شدن حالشان در بخش های عادی یا بلافاصله پس از انجام جراحی های بسیار تهاجمی که بیمار را در معرض خطر شدید عوارض قرار می دهد، به آی سی یو برده شوند.

تجهیزات آی سی یو (ICU)

تجهیزات رایجی که در آی سی یو‌ها وجود دارند، از جمله شامل دستگاه‌های تهویه مکانیکی (ونتیلاتور) برای کمک به تنفس بیماران از راه لوله داخل نای، پایشگر‌های فعالیت قلب از جمله تجهیزات دورسنجی (تله متری)، ضربان ساز‌ها (پیس میکرهای) خارجی، تجهیزات دیالیز برای مشکلات کلیوی، تجهیزات برای پایش مداوم کارکرد‌های بدنی، شبکه‌ای از لوله‌های داخل وریدی، لوله‌های تغذیه، لوله‌های بینی- معده (نازوگاستریک)، پمپ‌های تخلیه یا ساکشن، درن‌ها و کاتترها، مجموعه‌ای دارو‌ها برای درمان عوارض اولیه ناشی از بستری شدن هستند.